John Bijl
Verhalen ophalen
Toch wordt er volop gemopperd op het systeem. Volgens Bijl ligt dat aan het feit dat we met elkaar niet meer goed weten waar de representatieve democratie aan moet voldoen. In essentie draait het om aggregatie, deliberatie en rekenschap.
Aggregatie staat voor het vermogen om verhalen, ervaringen en standpunten op te halen uit de samenleving. Bijl: “Daar zou de representatieve democratie heel wat beter in kunnen functioneren.” Dat dit niet het geval is, hangt voor een belangrijk deel samen met de enorm werkdruk voor raadsleden. Zij zijn onderbetaald en overbelast. Daardoor is het college vaak de enige informatiebron. En dat was nu net niet de bedoeling. De gemeenteraad zou het zelf bij het volk moeten ophalen. Maar dat schiet erbij in.”
Deliberatie is de essentie van de representatieve democratie, aldus Bijl. “In het politieke debat hoort de inhoud centraal te staan. Wat zien we echter in de praktijk? Paars II nam besluiten op basis van politieke logica. Zo hoort het dus niet. De Tweede Kamer, provinciale staten, gemeenteraden: ze zijn veelal verdeeld in oppositie en coalitie: tegen en voor. Dat hoort ook niet. Het gebrek aan deliberatie raakt het functioneren van de democratie. Het grote probleem is dat we niet meer met elkaar praten. Daar ligt dan ook meteen onze echte uitdaging: hoe zorgen we ervoor dat politici weer in gesprek komen met elkaar? Dat men werkelijk luistert naar elkaars standpunten en argumenten?”
In Coevorden maakte Bijl een raadsdebat mee over de voorgenomen sluiting van een zwembad. De bevolking was daar fel op tegen. Toch werd het besluit genomen. Na afloop sprak hij een inwoner van Coevorden, die zei: ik ben het er niet mee eens maar begrijp het wel. “Zo zou het dus altijd moeten werken. Ben je er als raadslid wel zeker van dat de burgers op de hoogte zijn van de afwegingen die de politiek heeft gemaakt?”
