Participatie-elite
Het is de vraag in hoeverre meer betrokkenheid van individuele burgers ten koste gaat van de kwaliteit en het democratisch niveau van de gemeentelijke besluitvorming. “Dat is een bezwaar van de participatie-elite. Alsof slechts een deel van de inwoners erbij betrokken kan worden: liefst hoog opgeleid en met verstand van zaken. Dat zie ik dan maar als een democratische uitdaging. Er zijn inmiddels allerlei manieren om mensen die er niet voor hebben doorgeleerd erbij te betrekken. En soms is het gewoon zo dat burgers meer weten dan gemeentelijke instanties. Die denken vaak in formats, terwijl burgers van de praktijk uitgaan. Wanneer experts worden aangevuld met burgers als ervaringsdeskundigen betekent dat niet automatisch dat de kwaliteit van besluitvorming afneemt. Integendeel zelfs.”
De angst van Beltman zit hem veel meer in de kans dat mensen afhaken omdat er te weinig met hun inbreng gedaan wordt. “Daarom is verwachtingsmanagement ook heel erg belangrijk. Je wilt mensen betrekken zonder teveel verwachtingen te scheppen. Je moet aangeven wat de verwachte bijdrage precies is, en wat er met de resultaten van de participatie gebeurt. Dat is cruciaal.”
Duidelijk is dat burgerparticipatie het stadium van de modegril voorbij is. “Het is echt een serieuze trend. Iedereen vindt dat dit moet. De vraag is nu welke vorm het zal gaan krijgen en hoe iedereen hiermee omgaat. Pakt de burgemeester het op of de wethouder? Hoe stelt de gemeenteraad zich op? En het ambtelijk apparaat? Is er te veel of juist te weinig drang tot vernieuwing? Het is bemoedigend dat vrijwel iedere gemeente het voornemen heeft invulling te geven aan burgerparticipatie. Nu de uitvoering nog.”
